Motortocht in Laos

Beste mensen,

Ik ga mijn belofte verbreken en het vervolg verhaal van Tha Kheak niet schrijven . Bij terugkomst zal ik de foto’s laten zien. Het was een speciale ceremonie in een dorp waar we de eerste witte bezoekers waren. De monnik vond het ook allemaal interessant. De dorpelingen raakte onze huid aan alsof we heel special waren; kortom een fantastische belevenis.
De afgelopen vijf dagen heb ik met mijn nieuwe vriend Bertil uit Zweden doorgebracht. Bertil met een zeer brede circussnor, was de clown van de trip. Deze beste 69 jarige man heeft de energie van een 25 jarige en de grappen doen er ook niet van onder. Ha ha, we huurde een motor en trokken de binnenlanden in. We stopte in dorpen waar de kinderen gillend wegrende omdat ze nog nooit een wit persoon hadden gezien. In andere dorpen waren de kinderen weer nieuwschrierig. De begroeting: ‘ Sawadee,’ doet et altijd goed. Dit betekent hallo en normaal gesproken zeg je dit met een brede glimlach. Het klinkt overgens fantastisch. Het woordje Moopen Yang; no problem, doet het overgens ook zeer goed. De eerste stop was in Thateng, ongeveer 90 kilometer rijden van Pakse waar we onze tocht zijn begonnen. De route was ook zeer mooi, je komt langs dorpen, langs rivieren waar mensen zich aan het wassen zijn, koffie en theeplantages, je remt af en toe voor overstekende varkens, koeien, kippen en geiten. De volgende dag zijn we verder getrokken naar Attapu, dit gebied staat bekent om de la vere mensen. Deze bevolkingsgroep leet zeer traditioneel en hebben grote oorbellen, eremonies en roken al seen ketter; zie foto’s. Omdat Attapu 130 kn rijden was van Thateng, besloten we wat rust te nemen. Een heerlijke verse Mekong rivier vis op de grill en een beerlao (Loas) gaf on seen bevredigend gevoel. Het is namelijk vrij intenseief op de motor vanwege de indrukken en de weg.
De volgende dag tijdens het ontbijt zijn we de rivier overgestoken, missie: op zoek naar de la vere mensen. De motoren warden op een professorisch pondje geladen en we warden voor een bedrag van 0,15 eurocent naar de overkant gebracht. Eerst maar een koffie bij de dames. Het gebruikelijke gesprek (hoe oud, baybie) gaf ons vel lol. Op een zeer slechte weg kwamen we na een aantal fantastische stops toevalig terecht bij een ceremonie. Mensen die zwaar aan de pijp zaten, muziekinstrumenten bespeelde en dronken waren, gaf on seen goede indruk. Ze waren ook zeer nieuweschrierig naar ons, we besloten daarom na 10 min te vertrekken en weer 25 km onverharde weg terug te rijden naar Attapu. De volgende dag Attapu Tad Lo (waterval) en daarna weer naar Pakse.
Ok, ik heb nog lang niet alles verteld, maar Laos gaat gesloten worden. Vandag vlieg ik naar Siem riep, Cambodja. Mijn volgende vlucht staat gepland op 22 jan naar Bangkok…..
Het beste allemaal!!

Robbert