Toerist of niet!!!
Door: Robbert de Zwart
Blijf op de hoogte en volg Robbert
24 Oktober 2008 | Myanmar, Mandalay
Eindelijk, een manier om te communiceren met de buitenwereld. De regering van Burma heeft namelijk de sites zoals: Yahoomail, hotmail, ed., geblokkeerd. Met mij gaat alles prima, toch krijg ik spijt van dat ik het internetcafe binnenloop en het Nederlandse nieuws lees. Even weg is ook wel prima! Maar ik mis je heel erg hoor Fabienne...(sorry mensen ik kan niet mailen)
De mensen hier leven in een puinhoop. Beschadigde straten zijn daar het beste voorbeeld voor. Toch bezit Myanmar het Schwedagon pagode. Dit complex is prachtig onderhouden en direct na Nargis opgeknapt. Mensen, monniken, komen hier om te bidden. Mensen komen hier om te rusten. Voor veel onderwerpen is er iets. Als je een nieuwe baan wil dan moet je op de ene plek bidden. Voor preventie en gezondheid bidt weer op een andere plaats. Opvallend is de hooggeleerde, een man die snel zijn gidskaartje weer wegstop omdat hij dit genant vindt. Het is een hoogleraar geschiedenis die als jaren uit zijn functie is gezet. Om zijn familie te onderhouden heeft hij alle data en dagen van de afgelopen 50-80 jaar in zij boek staan, zodat hij precies kan vertellen op welke dag je geboren bent en waar je moet gaan bidden; bij welke plek. Rondlopend ontgaat je het uitzicht van de grote stupa niet die door bladgoud is bedekt. verderlopend staan een aantal militairen die als bewaking dienen voor de familie van belangrijke militairen. Hoe is het mogelijk, een prachtig complex met een identieke sfeer. De toeristen zijn op een hand te tellen.
Op weg naar Bago wordt onze bus gezegend door eerst te bidden met een X gedachten en daarna de gekochte bloemen op de bus te plakken. We reizen via Bago naar de gouden rots. Deze balanceerd op een andere rots, hetgeen dit hoog gelegen gebied heilig maakt. Diverse verhalen gaan rond over dit fenomeen. De 'nats' , dit zijn geesten, zouden dit uiteindelijk hebben gedaan. We nemen een dagrugzakje mee en stappen over op een truck die ons naar het tweede base camp brengt op weg naar de gouden rots. Beklimmingen van min. 20 procent waren geen uitzonderingen. Het laatste stuk over ' het pelgrimspad' doen we lopend. Een zware beklimming langs vele stalletjes en opdringerige dragers die de afgelopen 8 maanden geen werk hebben gehad, omdat er geen toeristen waren. Enkele zware klanten laten zich overtuigen en gaan koningklijk naar boven, gedragen door vier mannen met elk een bamboo stok op hen schouders. Ik heb uiteraard wel gelopen over dit bijzondere pad. Begin oktober was hier een festival en was de berg overvol. Niet alleen boeddhisten maar ook andere geloven trekken dan naar dit heiligdom. Boven hebben we een prachtig uitzicht en checken we in. Na 20 minuten op blote voeten komen we aan bji de goude rots. Vrouwen mogen niet te dicht bij komen (tot 5 m) want te dichtbiji komen zou bijvoorbeeld onweer en regen kunnen veroorzaken...... Na een nacht trekken we om 06.00 uur 's Morgen naar beneden. Erg mooi om de rijen monniken langzaam lopend naar boven te zien komen.
Momenteel zitten we in Mandalay. Vandaag een prachtige boottocht gemaakt en wat heilidommen bezocht in Mignum. Erg spontaan kwamen we in een dorpje uit waar we bij een familie thee en bananen kregen. Wat zijn deze mensen vriendelijk en lief en aardig. Als ik in Mandalay over straat loop voel ik me niet bijzonder of bedreigd. Het lijkt net alsof je in deze wereld leeft; een uniek land voor de toerist.
De mensen hier leven in een puinhoop. Beschadigde straten zijn daar het beste voorbeeld voor. Toch bezit Myanmar het Schwedagon pagode. Dit complex is prachtig onderhouden en direct na Nargis opgeknapt. Mensen, monniken, komen hier om te bidden. Mensen komen hier om te rusten. Voor veel onderwerpen is er iets. Als je een nieuwe baan wil dan moet je op de ene plek bidden. Voor preventie en gezondheid bidt weer op een andere plaats. Opvallend is de hooggeleerde, een man die snel zijn gidskaartje weer wegstop omdat hij dit genant vindt. Het is een hoogleraar geschiedenis die als jaren uit zijn functie is gezet. Om zijn familie te onderhouden heeft hij alle data en dagen van de afgelopen 50-80 jaar in zij boek staan, zodat hij precies kan vertellen op welke dag je geboren bent en waar je moet gaan bidden; bij welke plek. Rondlopend ontgaat je het uitzicht van de grote stupa niet die door bladgoud is bedekt. verderlopend staan een aantal militairen die als bewaking dienen voor de familie van belangrijke militairen. Hoe is het mogelijk, een prachtig complex met een identieke sfeer. De toeristen zijn op een hand te tellen.
Op weg naar Bago wordt onze bus gezegend door eerst te bidden met een X gedachten en daarna de gekochte bloemen op de bus te plakken. We reizen via Bago naar de gouden rots. Deze balanceerd op een andere rots, hetgeen dit hoog gelegen gebied heilig maakt. Diverse verhalen gaan rond over dit fenomeen. De 'nats' , dit zijn geesten, zouden dit uiteindelijk hebben gedaan. We nemen een dagrugzakje mee en stappen over op een truck die ons naar het tweede base camp brengt op weg naar de gouden rots. Beklimmingen van min. 20 procent waren geen uitzonderingen. Het laatste stuk over ' het pelgrimspad' doen we lopend. Een zware beklimming langs vele stalletjes en opdringerige dragers die de afgelopen 8 maanden geen werk hebben gehad, omdat er geen toeristen waren. Enkele zware klanten laten zich overtuigen en gaan koningklijk naar boven, gedragen door vier mannen met elk een bamboo stok op hen schouders. Ik heb uiteraard wel gelopen over dit bijzondere pad. Begin oktober was hier een festival en was de berg overvol. Niet alleen boeddhisten maar ook andere geloven trekken dan naar dit heiligdom. Boven hebben we een prachtig uitzicht en checken we in. Na 20 minuten op blote voeten komen we aan bji de goude rots. Vrouwen mogen niet te dicht bij komen (tot 5 m) want te dichtbiji komen zou bijvoorbeeld onweer en regen kunnen veroorzaken...... Na een nacht trekken we om 06.00 uur 's Morgen naar beneden. Erg mooi om de rijen monniken langzaam lopend naar boven te zien komen.
Momenteel zitten we in Mandalay. Vandaag een prachtige boottocht gemaakt en wat heilidommen bezocht in Mignum. Erg spontaan kwamen we in een dorpje uit waar we bij een familie thee en bananen kregen. Wat zijn deze mensen vriendelijk en lief en aardig. Als ik in Mandalay over straat loop voel ik me niet bijzonder of bedreigd. Het lijkt net alsof je in deze wereld leeft; een uniek land voor de toerist.
-
24 Oktober 2008 - 14:33
Clazien En Teun:
Hoi Robbert,
Van uit scheveningen wensen wij jou nog een hele fijne werk vakantie en geniet er van.
PS Ron en Sabine zijn 22-10de vertrokken naar zuid afrika voor een rond reis,gisteren Johannes burg aan gekomen en gelijk bezocht.
Gr en liefs van Clazien en Teun -
24 Oktober 2008 - 14:51
Andrea En Koos:
Hoi Robbert,
Leuk weer je avonturen te lezen, geniet er maar weer van en heel veel plezier. Kijk uit daar, het is er niet zo veilig heb ik begrepen, dus be careful.
Liefs en groetjes vanuit een regenachtig Holland.
Andrea en Koos. -
26 Oktober 2008 - 10:45
Fabienne:
Hoi schat,
Bedankt voor je lieve e-mail. Jammer dat toegang tot e-mail in Birma zo moeilijk is. Ik ben erg blij te horen dat alles goed met je gaat. Geniet maar van al het moois daar!
Met mij gaat het ook goed, maar erg drukke werkagenda. Zit nu even lekker bij mijn ouders.
Hopelijk horen we gauw weer van je. Ik mis je!
Veel liefs, Fabienne -
03 November 2008 - 01:18
Evelien:
Hoi Robbert,
Marjet gaf me je blogadres, leuk even te lezen wat je meemaakt! Ik zit nog steeds in China en ben eerlijk gezegd aardig china-moe. Het blijft een indrukwekkend land! Nederland lokt, want binnen een maand sta ik weer op deze platte bodem haha. Groeten en wellicht tot in NL. Evelien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
